برای مطالعه‌ی تاریخ ِ یک کشور، قوم، منطقه و جغرافیای خاصی، نیازی به مطالعه‌ی صرف تاریخ آن سامان نیست. این سخنان گهربار از افلاطون یا سقراط یا کنفوسیوس و یا حتی از کوروش کبیر نیست، بلکه به پیر به پیغمبر از شخص شخیص خودمان است که دلایل فراوانی هم دارم. از جمله این‌که هر چیز یک‌نواختی خودبه‌خود خسته‌کننده است، به‌ویژه این‌روزها که مردم کمی تنبل شده‌اند(کمی که چه عرض کنم، زیاد!) و حوصله‌ی خواندن و تحقیق را ندارند. البته فضای مجازی ِلعنتی هم مقداری در این تنبلی ما دخیل است.